De week van Toeps #18 – Back in black

Nee, niet de dramatische docu over Amy Winehouse die pas werd uitgezonden (want dan was het Back to Black), maar de geweldige hit van Ch!pz, die altijd direct in mijn hoofd beland na het eerste deel van het refrein, was de inspiratiebron voor deze titel: “Toeps is back, Toeps is back in black…”

IMG_1553

Black met roze, dan wel.

Homesick

Ik ben terug, nu dik een week. “Pas maar op,” zei ik tegen Riemer, “als ik terug ben, ben ik een week verdrietig.” Een zwarte week, waarin ik Nederlanders haat en terug wil naar het Fijnste Land Op Aarde. Misschien was het omdat ik er al rekening mee hield, maar de dip viel eerlijk gezegd best mee.

Natuurlijk, ik had het de eerste dagen best wel even moeilijk. Na een verblijf in Tokio waar de dagen bestaan uit beslissingen niet moeilijker dan “waar gaan we vandaag eens eten”, en reisdagen die bestaan uit een planning van het kaliber “ga naar Kyoto en check in bij het hotel”, was mijn to-do-list rap aan het overstromen. Thuis moet ineens weer álles; vijf wassen, acht verhuisdozen, vier koffers, twee te schilderen muren… Mijn vorige blogpost over kaizen ten spijt, mijn hoofd liep direct over.

Werkplek

Wat ik misschien nog wel het meest miste, was een plek om even afstand te nemen van die chaos die huishouden heet. In Tokio ging ik elke dag in de Starbucks zitten, maar in Zaandam heb je geen Starbucks. Wel een Wonders-to-go, en een Koffiezaak, maar of die het op prijs stellen als ik daar vier uur een tafeltje ga zitten bezetten, weet ik niet. Natuurlijk, ik kan ook naar Amsterdam gaan. Daar zijn wel Starbucksen, en de OBA. Maar dan moet ik helemaal met de trein: gedoe, gedoe, drempels, drempels.

Misschien moet ik het ook wel niet buiten de deur zoeken. Als Riemer thuis is, werk ik prima. Het zijn de stilte en de eenzaamheid die ik vervelend vind. Misschien zou ik, nu ik geen stagiaires meer heb, iemand moeten zoeken om mijn werkplek mee te delen. Niet voor full-time, maar voor een paar dagen in de week. Iemand die juist een werkplek zoekt, een ZZP-er zoals ik…?

Anti-heimwee-maatregelen

Enniewees. Om mijn Japan-heimwee te temmen sprak ik maandagavond met Charlotte af voor ramen. Met Elise deed ik een Starbucksje op Schiphol, om nog even in die fijne reissfeer te komen. Donderdag had Riemer vrij, dus die dag hebben we besteed aan het opruimen van de keuken en het wegwerken van de laatste verhuisdozen uit zijn (inmiddels verkochte) Hilversumse huisje. Daarna dropten we een grote zak kleding bij mijn moeder. Wat dat met Japan-heimwee te maken heeft? Konmari. Duh.

IMG_1475

Ra-ra-ramen-na!

IMG_1472

Black ice tea zoals in Japan please!

Eén van de oorzaken van zo’n after-trip-dip is het gebrek aan fijne vooruitzichten. Daar had ik deze keer geen last van, want al voordat ik naar Tokio vertrok, had ik kaartjes gekocht voor het K3-concert met staanplaatsen. Het wat?! Ja, na een ontzettend succesvolle Facebook-actie van volwassenen die nog één keer hun jeugdhelden live wilden meemaken, besloot K3 deze oudere fans te belonen met drie staanplaatsconcerten. Ik kocht twee kaarten en sleepte Riemer mee naar Antwerpen.

I’m your superhero

En het was geweldig! Nu denk je misschien, welke idioot gaat er naar K3?! Nou ja, er gaan ook mensen naar de Toppers. (Waar K3 overigens laatst een gastoptreden deed, just sayin’…) Het leek één groot schoolfeest, al had het ook net zo goed een concert van Lady Gaga kunnen zijn; “alle kleuren van de regenboog” had duidelijk een diepere betekenis voor de wild dansende gays naast ons. En daar kun je om lachen, maar zo bedoel ik het niet. Ik vind het mooi: hoe zo’n kindergroep mensen kan raken met zo’n simpele, oprechte boodschap.

Voor wie benieuwd is naar de beelden, check hier mijn snapchat-filmpje (OMG GEFILMD IN PORTRAIT, MIJN OGEN!) op YouTube.

IMG_1557

Een kus van de juf en een bank vooruit…

IMG_1569

Hoteru!

Gistermiddag deden Riemer en ik nog een drankje met Yasmine, één van mijn voormalige stagiaires. Zij is Vlaams en woont in Antwerpen, dus ja, nu we er toch waren… Het werd een ontzettend fijn gesprek, dus dat doen we snel nog eens over.

Eenmaal thuis haalde ik de Japanse rijstkoker tevoorschijn en maakte ik een sushi bowl. Volgend jaar wil ik drie maanden naar Japan. En tot die tijd… Halen we gewoon een beetje Japan naar Nederland!

IMG_1573

Wil je meer updates? Check dan Instagram (@biancatoeps) en Snapchat (biancatoeps). Zie je daar!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *